അര്‍ത്ഥപൂര്‍ണ്ണമായ ജനകീയ ജനാധിപത്യ മതേതര വ്യവസ്ഥിതിയിലെ, മനുഷ്യാവകാശം എന്ന പ്രമാണത്തിന് പ്രസക്തിയുള്ളൂ. നമുക്ക്‌ ചുറ്റും ഇന്ന് കാണുന്നതും കേള്‍ക്കുന്നതും കഥാശൂന്യമായ മനുഷ്യാവകാശ വായ്ത്താരിയാണ്.
ചൂഷണാധിഷ്ടിതമായ ഒരു വ്യവസ്ഥിതിക്ക് അകത്ത് ധനമൂലധന ശക്തികളുടെ ആര്‍ത്തിപൂണ്ട ലാഭമോഹങ്ങള്‍ക്ക് കൈയൊപ്പ്‌ ചാര്‍ത്തുക എന്നത് ഭരണകൂടത്തിന്‍റെ അജണ്ടയായി തുടരുന്ന ഒരവസ്ഥയില്‍ എന്ത് മനുഷ്യാവകാശം? വേട്ടക്കാരന് വേട്ടയാടാനും ഇരകള്‍ക്ക് രക്ഷ തേടി നെട്ടോട്ടം ഒടാനുമുള്ള അവകാശങ്ങളുടെ “തുല്യത”യല്ല യഥാര്‍ത്ഥ മനുഷ്യാവകാശം.
അനീതിക്കെതിരെ പൊരുതുന്ന ഇരകളുടെ പക്ഷത്ത്‌ നിലകൊള്ളുക എന്നതാണ് വര്‍ഗ്ഗ സമൂഹത്തിലെ മനുഷ്യാവകാശത്തിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം. ചൂഷിതനും പീഡിതനും മാര്‍ദ്ധിതനും ആയ ജനതയുടെ വിമോചന സമരപക്ഷത്തു നിലകൊള്ളാതെ മാറിനില്‍ക്കുന്ന ഒരു നിര്‍ഗുണസങ്കല്‍പം ആയികൂട മനുഷ്യാവകാശത്തിന്‍റെ ഉള്ളടക്കം. മനുഷ്യന്‍റെ ഐക്യത്തിനും പുരോഗതിക്കും വിഘാതമായി നില്‍ക്കുന്ന ഏത് സമീപനത്തെയും ശക്തമായി ചെറുക്കാതെ മനുഷ്യാവകാശത്തോട് നീതി പുലര്‍ത്തുവാന്‍ സാധ്യമല്ല.
അന്തസ്സിലും അവകാശത്തിലും തുല്യതയുള്ള മാനവികതയാണ് മനുഷ്യാവകാശത്തിന്‍റെ അടിസ്ഥാനം. അവിടെ ആരും ആരുടേയും അടിമയല്ല. ഒരുവന്‍റെ അവകാശം മറ്റൊരുവന്‍റെ അവകാശത്തിന്‍റെ നിഷേധം ആയികൂടാ. അറിവിന്‍റെയും ചിന്തയുടെയും സംവാദങ്ങളുടെയും സ്വതന്ത്രമായ ആകാശം ആണ് അതിന്‍റെ സവിശേഷത. ബാഹ്യ സമ്മര്‍ദ്ധങ്ങള്‍ കൂടാതെ ആര്‍ക്കും സ്വന്തമായി ബോധ്യമുള്ള ഏത് മാനവിക ദര്‍ശനത്തെയും സ്വന്തം ജീവിതപ്രമാണമായി സ്വീകരിക്കുവാനുള്ള അവകാശം ഉണ്ടായിരിക്കും.
മൂല്യനിരാസത്തിന്‍റെതായ മുതലാളിത്തം വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നത് പോലെ പരിധിയില്ലാത്ത വ്യക്തി സ്വാതന്ത്ര്യം അനുവദിക്കുക എന്നതല്ല മനുഷ്യാവകാശത്തിന്‍റെ അന്തസത്ത. സന്തുലിതമായ സാമൂഹികവ്യവസ്ഥിതിക്ക്‌ ഉതകുന്നതായിരിക്കണം വ്യക്തിയുടെ അവകാശത്തിന്‍റെ പരിധി.
No comments:
Post a Comment